Ogrodzieniec gotycka perełka architektoniczna

 Zamek w Ogrodzieńcu to najpiękniejszy i największy zamek Jury Krakowsko-Częstochowskiej.

Na teren zamku wchodzimy przez bramę i naszym oczom ukazuje się bardzo ogromne, warowne podzamcze. Przed wieżą zachował sie mały fragment fosy, gdzie kiedyś znajdował sie most zwodzony, wykonany zapewne z solidnego drzewa. Wieża przylega do skał i ma sześć kondygnacji. Widać na niej kluczowe strzelnice. Kiedyś za czasów świetności mieściła się tam kaplica.

Zamek zbudowano na początku XIV w a jego właścicielem był wtedy ród rycerski Włodków Sulimczyków zwanych też Ogrodzienieckimi. W znacznej części zbudowany był z drewna a jego naturalna osłonę stanowiły skały.Pomiędzy nimi postawiono wały. Nazwa świadczy o tym iż było to miejsce ogrodzone czyli otoczone murem obronnym. Wcześniej znajdował się tu duży gród warowny zwany Wilczą Szczęką zdobyty przez Tatarów w 1241 r. Możliwe też że pierwotnie zamek był siedzibą rozbójników, których wielu pojawiło się po rozpadzie dzielnicowym.

">

Arkadowy dziedziniec główny zamku jest przepiękny, ze wszystkich stron otoczony wysokimi kamiennymi murami z otworami okiennymi. Kiedyś zdobiły je jeszcze krużganki, ale niestety nic już z nich nie zostało. W najniższych kondygnacjach urządzone były pomieszczenia gospodarcze oraz komnaty służby.

Najbardziej piękne i reprezentacyjne sale znajdowały się na drugim pietrze. Zapewne odznaczały się dużym przepychem, zachwycały bogatymi zdobieniami sztuklaterskimi oraz pięknymi podłogami. W południowo- wschodnim narożniku znajduje się potężna wieża. Od południa zaś dobudowany jest budynek zwany Kurzą Stopą. Dolne jego kondygnacje zajmowały kazamaty ze strzelnicami, a powyżej znajdowała się komnata zwana białogłowską, a jeszcze wyżej bogata sala balowa z przedsionkiem z piękną renesansową umywalką.

Rekonstrukcja Zamku w Parku miniatur

W skrzydle zachodnim stoi wysoka wieża z machikułami, w części mieszkalnej pod dawną sypialnią odkryto tam tajny pokoik bez okien. W tej części zamku znajduje się drugi dziedziniec - dolny. Kolejny dziedziniec - mały, mieści się w skrzydle południowym. Od strony płd.-wsch. zamek był broniony przez wczesną formę bastionu - beluard.

Na zachowanych murach można dostrzec wiele detali kamieniarki renesansowej i barokowej. Ruiny otoczone są murem obwodowym długim na 400 m, połączonym z fantastycznymi skałkami wapiennymi, do których przylegają portale z kartuszami herbowymi Bonerów. Między skałkami dookoła zamku prowadzi ścieżka spacerowa, którą koniecznie trzeba się przejść, bo widioki są wspaniałe! Można się też powspinać na skały.

Eksponaty z sali tortur

Komentarze